کمر درد عصبی: استرس و اضطراب و کمر درد

آیا همیشه کمردرد فقط یک علامت جسمانی است؟ آیا ممکن است روان و عوامل عاطفی نیز نقشی در بروز و شدت این درد داشته باشند؟ استرس، اضطراب و عوامل روانی اغلب به عنوان عواملی موثر در بروز و تشدید کمردرد مورد توجه قرار می‌گیرند. اما آیا می‌توانیم بگوییم که کمردرد عصبی مرتبط با استرس، یک تجربه مبتنی بر تصورات است و واقعی نیست؟ اگرچه برخی ممکن است این نوع درد را عوامل روانی یا خیالی تلقی کنند، اما کمردرد عصبی واقعی است و عوامل روانی مانند استرس و اضطراب می‌توانند به تشدید این نوع درد کمک کنند و به عنوان عوامل محیطی موثر باشند.

در این مقاله از اول کلینیک، ما به دنبال بررسی علائم، علت‌ها، تشخیص و روش‌های مختلف درمان و مدیریت کمردرد عصبی هستیم، تا بهترین روش‌های موجود برای کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی افراد را معرفی کنیم. همچنین، به بررسی نقش مهم عوامل روانی و اجتماعی در بروز و تشدید این نوع درد خواهیم پرداخت تا شما با دانش بیشتری، به انتخاب بهترین راه‌حل برای مدیریت کمردرد عصبی نزدیک‌تر شوید.

رابطه استرس و کمر درد عصبی چیست؟

استرس و اضطراب تأثیر قابل توجهی بر کمردرد دارند و این مسئله توسط تحقیقات متعددی پشتیبانی می‌شود. براساس گزارش انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا (AADA)، افراد مبتلا به اختلالات خلقی و اضطرابی احتمال بیشتری برای تجربه کمردرد دارند. علائم کمردرد ناشی از استرس شامل درد مداوم، سفتی عضلانی و کاهش تحرک می‌شود.

استرس مزمن می‌تواند باعث تنش عضلانی، افزایش حساسیت به درد و التهاب در بدن شود. این تغییرات موجب کاهش جریان خون به عضلات و ایجاد درد می‌شوند. همچنین، وضعیت بدنی نامناسب ناشی از استرس، مانند قوز کردن شانه‌ها و تغییر الگوهای تنفسی، می‌تواند به تنش و درد در ناحیه کمر منجر شود. تحقیقات نشان داده است که استرس می‌تواند پردازش درد را در مغز تغییر داده و دردهای مزمن را تشدید کند. مطالعه‌ای در سال 2021 نشان داد که استرس مزمن منجر به اختلال در عملکرد کورتیزول و پاسخ التهابی بدن می‌شود که این عوامل می‌توانند به آسیب سلولی و درد مزمن منجر شوند. همچنین تجزیه و تحلیل منبع مورد اعتماد 8473 نفر نشان داد که استرس شدید با افزایش 2.8 برابری خطر کمردرد مزمن در مقایسه با جمعیت عمومی مرتبط است.

 بیشتر بخوانید: انواع کمر درد

علل کمر درد عصبی: چگونه استرس و اضطراب موجب کمر درد می‌شوند؟

کمر درد عصبی که یا با نام علمی آن، “سندرم می‌وزی تنش (TMS)” ناشی از ترکیبی از عوامل روانی و فیزیکی است که به هم پیوسته عمل می‌کنند. در اینجا به بررسی جامع این علل می‌پردازیم:

تنش عضلانی

استرس و اضطراب باعث تنش عضلانی می‌شوند. زمانی که فرد تحت فشار روانی است، عضلات پشت به طور مداوم منقبض می‌شوند و این انقباض مداوم می‌تواند به درد و سفتی در ناحیه کمر منجر شود. این تنش عضلانی به ویژه در افرادی که طولانی مدت نشسته یا ایستاده‌اند، مشهود است.

التهاب

تحقیقات نشان داده است که استرس مزمن می‌تواند به استرس اکسیداتیو، آسیب رادیکال‌های آزاد و تخریب بافت منجر شود که همگی می‌توانند به درد مزمن کمک کنند. استرس مزمن باعث افزایش هورمون‌های مرتبط با التهاب مانند کورتیزول می‌شود. اختلال در عملکرد کورتیزول می‌تواند منجر به پاسخ‌های التهابی در بدن شود. التهاب مزمن در ناحیه کمر باعث دردهای طولانی مدت و آسیب به بافت‌های عضلانی و مفصلی می‌شود.

حساسیت به درد

تحقیقات نشان داده است که استرس بر پردازش درد در مغز تأثیر می‌گذارد و می‌تواند مکانیسم‌های مهار درد را تغییر دهد. درنتیجه اضطراب و استرس می‌توانند حساسیت به درد را افزایش دهند. به این معنی که در شرایط استرس‌زا، سیستم عصبی مرکزی نسبت به سیگنال‌های درد حساس‌تر می‌شود و درد کمر شدیدتر احساس می‌شود.

وضعیت بدنی نامناسب

استرس می‌تواند منجر به تغییرات در وضعیت بدنی شود. افراد مضطرب تمایل دارند شانه‌های خود را قوز کنند و الگوهای تنفسی نادرستی داشته باشند. این وضعیت‌های بدنی نامناسب می‌توانند باعث فشار و تنش در ناحیه میانی و بالای کمر شوند که  این امر به درد کمر دامن می‌زند.

کاهش جریان خون

در زمان‌های پر استرس، رگ‌های خونی ممکن است منقبض شوند که این امر باعث کاهش جریان خون به عضلات پشت می‌شود. کاهش جریان خون می‌تواند باعث کاهش اکسیژن‌رسانی و مواد مغذی به بافت‌های عضلانی شده و درد و تنش را تشدید کند.

تغییرات هورمونی

استرس می‌تواند باعث تغییرات هورمونی شود که این تغییرات می‌توانند بر عملکرد سیستم عصبی و عضلانی تأثیر بگذارند. برای مثال، کورتیزول بالا می‌تواند منجر به مشکلات خواب و کاهش توانایی بدن در ترمیم و بازسازی بافت‌ها شود که  این امر به دردهای مزمن کمک می‌کند.

گعوامل روانی و عاطفی

عوامل روانی مانند افسردگی و اضطراب می‌توانند موجب تشدید درد کمر شوند. افراد مضطرب ممکن است نسبت به عوارض جانبی داروها حساس‌تر باشند و ترس بیشتری از درد داشته باشند که  این امر می‌تواند تحمل درد را کاهش دهد و درد را بیشتر احساس کنند.

درنتیجه، کمر درد عصبی یک مشکل پیچیده است که نیاز به توجه همزمان به جنبه‌های روانی و جسمی دارد. درک علل مختلف این نوع درد و اتخاذ روش‌های مناسب برای مدیریت استرس و بهبود وضعیت بدنی می‌تواند به کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

علائم کمر درد عصبی چیست؟

کمردرد ناشی از استرس معمولاً به صورت زیر ظاهر می‌شود:

• درد مبهم یا متغیر: افرادی که کمردرد ناشی از استرس دارند، معمولا دردی با شدت و محل متفاوت تجربه می‌کنند. این درد ممکن است تهاجمی نباشد و به صورت مبهم یا متغیر ظاهر شود.
• سفتی یا اسپاسم عضلانی: گرفتگی کمر، شانه‌ها یا گردن ممکن است به دلیل مشکلات عصبی باشد.
• تأثیرات سیستم عصبی: استرس می‌تواند منجر به فعالیت زیاد سیستم عصبی مرکزی شود که ممکن است به علائمی مانند بی قراری، بی خوابی یا افزایش حساسیت نسبت به درد منجر شود.
• تأثیرات روانی: استرس می‌تواند باعث تغییرات روانی نیز شود که ممکن است در افزایش درد و ناراحتی تأثیرگذار باشد.

برای تشخیص دقیق ترین علت کمردرد خود، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. پزشک ممکن است از شما سوالاتی درباره تاریخچه درد، علائم همراه و شرایط زندگیتان بپرسد و احتمالاً تست‌هایی مانند آزمایش‌های تصویربرداری یا آزمایش‌های فیزیکی مورد نیاز را تجویز کند تا علت درد را تشخیص دهد و برنامه درمانی مناسب را تعیین کند.

بیشتر بخوانید: کمربند پلاتینر راهکاری برای رفع کمر درد

تشخیص کمردرد عصبی

تشخیص دادن اینکه آیا کمردرد شما ناشی از استرس است یا خیر، ممکن است چالش برانگیز باشد. اما در اینجا چند نکته وجود دارد که می‌توانند کمک کنند تا تشخیص دقیق‌تری بگذارید:

• تاریخچه درد: اگر کمردرد شما به آرامی در طول زمان و نه بطور ناگهانی و بدون علائمی نظیر تصادف یا آسیب فیزیکی ایجاد شده باشد، این به احتمال قوی نشان دهنده ناشی بودن آن از عوامل ناشی از استرس است.
• رفتارهای روانی و اجتماعی: بررسی رفتارهای روانی و اجتماعی شما در تعیین ماهیت کمردرد می‌تواند مفید باشد. به عنوان مثال، آیا احساس می‌کنید که در مواقع استرس‌زا یا نگران‌کننده، کمردرد شما تشدید می‌شود؟ آیا در موقعیت‌هایی که استرس کمتری وجود دارد، کمردرد کاهش می‌یابد؟ این نکات می‌توانند نشان دهنده ارتباط بین کمردرد و استرس باشند.
• پاسخ به تکنیک‌های مدیریت استرس: اگر استفاده از تکنیک‌های مدیریت استرس مانند تمرینات تنفسی عمیق، مدیتیشن یا یوگا، بهبودی در کمردرد شما را ایجاد کرده باشد، این می‌تواند نشان دهنده ناشی بودن کمردرد از استرس باشد.
• تغییرات در علائم: اگر کمردرد شما به طور موقت با تغییرات در سطح استرس شما تغییر کند، مانند کاهش درد در مواقع استراحت یا با تکنیک‌های کاهش استرس، این احتمال دارد نشان دهنده ناشی بودن آن از استرس باشد.

به هر حال، توصیه می‌شود که در صورتی که کمردرد شما شدید یا مزمن است، یا با مشکلاتی نظیر از دست دادن کنترل بر روی ادرار یا مدفوع همراه است، حتماً به پزشک مراجعه کنید تا علت دقیق آن را تشخیص دهد و برنامه درمانی مناسبی را تجویز کند.

کمر درد عصبی چقدر طول می‌کشد؟

مدت کمردرد عصبی می‌تواند بسته به شرایط فرد متفاوت باشد. در برخی موارد، کمردرد عصبی به عنوان یک علامت موقت ظاهر می‌شود و پس از کاهش استرس یا از بین رفتن موقعیت نگران‌کننده، بهبود می‌یابد. اما در برخی افراد، این درد ممکن است به یک درد مزمن تبدیل شود و حتی در صورت کاهش استرس، همچنان حضور داشته باشد یا بیشتر شود.

بعضی از مطالعات نشان داده‌اند که استرس می‌تواند به عنوان یک عامل خطر برای افزایش شدت و مدت زمان کمردرد محسوب شود. مطالعه‌ای که بر روی ۵۸۸ نفر انجام شد نشان داد که در طی یک بررسی ۲ ساله، انواع استرس زیر به‌عنوان عوامل خطر برای شدت درد و ناتوانی کمر شناسایی شدند:

• نشخوارفکری
• اجتماع گریزی
• نزاع اجتماعی
• استرس بلند مدت حس شده

در نهایت، برای درمان کمردرد عصبی، اهمیت دارد که به کاهش استرس و بهبود روحیه فرد بپردازید. استفاده از تکنیک‌های مدیریت استرس مانند تمرینات تنفسی عمیق، مدیتیشن، یوگا و مشاوره روان‌شناختی می‌تواند بهبودی قابل توجهی در کاهش کمردرد و بهبود کیفیت زندگی فرد داشته باشد.

بیشتر بخوانید: زانوبند زاپیامکس

درمان کمر درد عصبی: چگونه کمر درد عصبی را مدیریت کنیم؟

در درمان کمر درد عصبی یا درد کمری که با افسردگی و یا اضطراب همراه است، انتخاب روش‌های درمانی مناسب می‌تواند چالش برانگیز باشد. درمان کامل نیازمند در نظر گرفتن همه این عوامل است زیر فقط بر روی درد تمرکز  کردن می‌تواند به اشتباه اختلالات روانی را ماسکه کند و درمان‌شان را به تعویق بیاندازد.

پس درمان کمر درد عصبی باید دارای دو شاخه متفاوت از رویکرد باشد: شاخه اول؛ درمان علائم بالینی و شاخه دووم؛ریشه یابی علت درد. البته درمان کمر درد عصبی حتی پس از تشخیص دقیق علت نیز همچنان می‌تواند چالش برانگیز باشد است؛ اما به طور کلی، گزینه‌های درمانی زیر برای کمردرد همراه با افسردگی و یا اضطراب مورد استفاده قرار می‌گیرند:

درمان علائم بالینی کمر درد عصبی

روش‌های درمان علائم بالینی کمر درد عصبی عبارتنداز:

درمان کمر درد عصبی با دارو

یکی از روش‌های مهم در درمان علائم بالینی کمردرد عصبی، مصرف داروها است که شامل استفاده از ضد التهاب‌های غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن برای کاهش التهاب و درد است. همچنین، داروهای ضد اختلالات عصبی مانند گاباپنتین و پرگابالین نیز برای کنترل دردهای عصبی موثر هستند. برخی افراد نیز در موارد  شدید درد، نیاز به تزریقات استروئیدی به فضای داخلی ستون فقرات (Epidural Steroid Injections) دارند که این تزریقات می‌توانند در کاهش التهاب و درد عصبی تاثیرگذار باشند.

فیزیوتراپی برای درمان کمر درد عصبی

فیزیوتراپی از روش‌های مؤثر دیگر در درمان علائم بالینی کمردرد عصبی است که شامل تمرینات تقویتی و کششی برای تقویت عضلات پشتی و شکمی، همچنین استفاده از تکنیک‌های فیزیوتراپی مانند ماساژ برای کاهش تنش و درد عضلانی است.

جراحی به عنوان گزینه نهایی درمان کمر درد عصبی

در موارد شدیدتر و در صورتی که درمان‌های محافظه کارانه و تحریکی موثر واقع نشده باشند، جراحی نیز به عنوان یک گزینه آخر در نظر گرفته می‌شود. این جراحی‌ها ممکن است به تخلیه فشار از روی ریشه‌های عصبی یا اصلاح فشار بر روی عصب‌ها کمک کنند و در برخی موارد بهبود قابل ملاحظه‌ای را به دنبال داشته باشند.

روان درمانی مشکل کمر درد عصبی

متدهای روان درمانی کمر درد عصبی عبارتنداز:

درمان شناختی-رفتاری (CBT)

CBT یک روش معتبر برای درمان اضطراب، افسردگی و همچنین درد است. این روش به بیماران کمک می‌کند تا مهارت‌هایی را یاد بگیرند که در مقابله با درد و مدیریت احساسات مفید باشند.

آموزش تکنیک‌های  تمدد اعصاب

تکنیک‌های مختلفی وجود دارند که به افراد کمک می‌کنند تا بهبود پیدا کنند و استرس خود را کاهش دهند. تکنیک‌هایی مانند یوگا، آرام‌سازی عضلانی و تمرکز حواس می‌توانند به تسکین درد، افسردگی و اضطراب کمک کنند.

داشتن روتین ورزشی

ورزش منظم می‌تواند بهبود قابل توجهی در عملکرد فیزیکی و روحی داشته باشد و به تدریج درد را کاهش دهد. ورزش‌هایی که بر روی قدرت عضلانی تأکید دارند، ممکن است در کاهش درد و افزایش حالت خلق و خو کمک کنند.

بنابراین، استفاده از یک ترکیب مناسب از این درمان‌ها می‌تواند برای بیمارانی که با کمردرد همراه با افسردگی و یا اضطراب مواجه هستند، کمک کننده باشد. انتخاب مناسب‌ترین روش بستگی به شرایط و نیازهای خاص هر فرد دارد که پزشک معالج می‌تواند در این زمینه شما را راهنمایی کند.

راهکارهای پیشگیری از کمر درد عصبی

برای پیشگیری از کمردرد عصبی، می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

• مدیریت استرس از طریق تمرینات مدیتیشن و یوگا
• حفظ یک سبک زندگی فعال و سالم
• اجتناب از نشستن یا ایستادن طولانی مدت
• توجه به وضعیت بدنی صحیح در هنگام نشستن و ایستادن

این راهکارها همگی به صورت کلی برای پیشگیری از کمردرد عصبی موثر هستند و با رعایت آن‌ها می‌توانید از این نوع درد جلوگیری کنید یا شدت آن را کاهش دهید.

چه زمانی باید بخاطر مشکل کمر درد عصبی به پزشک مراجعه کرد؟

در صورتی که تجربه کمردرد عصبی شما شدید باشد یا به طور مداوم ادامه داشته باشد، باید به پزشک مراجعه کنید. علایم زیر نیز می‌توانند نشانه‌هایی باشند که نیاز به مراجعه به پزشک دارند:

• درد شدید و ناگهانی: اگر درد در کمر یا پهلوهای شما به طور ناگهانی شدید شده و با درمان‌های خانگی یا استراحت تسکین نیافته است، نیاز به ارزیابی پزشکی دارید.
• ضعف یا سستی عضلات: اگر در هنگام حرکت، سستی یا ضعف در عضلات پاها یا بازوها تجربه می‌کنید، احتمال دارد ناشی از فشار بر روی عصب‌ها باشد که نیاز به تشخیص دقیق دارد.
• مشکلات حسی: اگر دچار درد پایین کمر هستید، هنگام لمس کردن، کاهش حس یا احساس سوزش و سوزن سوزن شدن دارید، این ممکن است نشانه‌ای از تأثیرات بر عصب‌ها باشد که باید توسط پزشک ارزیابی شود.
• علائم اضافی: اگر همراه با کمردرد عصبی، علائمی مانند تب، تغییرات در وزن بدن، علائم عمومی ناتوانی یا تغییرات در رفتار و حالت ذهنی تجربه می‌کنید، بهتر است بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
• تأثیرات بر زندگی روزمره: اگر کمردرد عصبی به گونه‌ای است که بر روی کیفیت زندگی شما تأثیر منفی گذاشته و شما را از انجام فعالیت‌های روزمره شما باز می‌دارد، نیاز به مشاوره و درمان پزشکی دارید.

هر چه زودتر با پزشک مشورت کنید، احتمال تشخیص دقیق‌تر و درمان موثر‌تر افزایش می‌یابد.